هم سنیم تقریبا...دختری هست خوشتیپ، خوشگل، با تحصیلات خوب ویه جورایی روشنفکر......میگه اگه یه روز بچه داشته باشم دوست ندارم دختر بشه...می پرسم چرا؟ میگه:  "با دخترایی که الان دارم می بینم نمی تونم تحمل کنم یه دختر داشته باشم با این طرزفکر که روابط آزاد با پسرها داشته باشه و منم بتونم با قضیه کنار بیام. ترجیح میدم پسر باشه که هر کاری هم کرد با دخترا دلم نسوزه بگم خوب پسره و اشکالی نداره"

ناراحت می شم و می گم : "تا وقتی ما اینجوری فکر می کنیم هیچ وقت فرهنگمون تو این موارد پیشرفت نمی کنه...تو به عنوان مادر یه پسر بهش حق میدی هر کاری بکنه و هرجور میخواد با دختر دیگران رفتار کنه با این عنوان که پسره و اشکالی نداره ولی به دختر خودت که میرسه قضیه عکس میشه .... همینه که تفکر مردسالاری جامعه مون هیچ وقت درست نمی شه."

آدمیه که نمی تونه نظر عکس خودش رو تحمل کنه و داره سفسطه می کنه که جلوی بقیه دوستان نشون بده  حق با اون بوده ولی من بدون توجه به حرفاش دارم تو ذهنم 20 سال دیگه رو تجسم می کنم با دختر احتمالیش...